لرزش ترمز که از آن به عنوان ارتعاش یا تپش نام برده می‌‌شود، اغلب نتیجه‌‌ی باریک‌‌تر شدن بخش‌‌هایی از روتور (دیسک) نسبت به سایر بخش‌‌های آن است که باید در همه جا برابر و هموار باشد. با ترمز گرفتن، لنت‌‌های ترمز توسط کالیپرها در بالا و پایین دیسک فشرده می‌‌شوند که راننده از طریق پدال یا فرمان آن را احساس می‌‌نماید. گرد و خاک و زنگ‌‌زدگی بر روی روتور نیز می‌‌تواند لرزش‌‌های کوچکی در خودرو را ایجاد کند.

کافی است ضخامت روتور تا چند صدم سانتیمتر در سطح آن متفاوت باشد تا راننده لرزش را از طریق پدال یا فرمان احساس کند. در موارد جدی‌‌تر در ارتباط با روتور تاب خورده، کل خودرو می‌‌تواند بلرزد یا هنگام ترمز گرفتن فرمان به یک سمت بکشد.

یک دلیل تاب برداشتن روتور می‌‌تواند لنت‌‌های ترمز باشد، ماده‌‌‌‌ی اصطکاکی که بر روی روتور فشرده می‌‌شود، که وقتی پدال را رها می‌‌کنید، به طور کامل توسط کالیپرها رها نمی‌‌گردند و در هنگام چرخش چرخ‌‌ها اصطکاک ایجاد می‌‌کنند. اگر لنت‌‌ها برای مدت طولانی بر روی روتورها کشیده شوند، روتور ترمز یا لنت‌‌ها می‌‌توانند آسیب ببینند.

در برخی موارد، سطح روتورهای ناهموار و تاب‌‌دار می‌‌تواند توسط دستگاهی دوباره تنظیم شود تا سطح آن را صاف و هموار کند و لرزش را متوقف سازد. این کار منوط بر آن است که روتورها از ضخامت کافی برخوردار باشند. تنظیم مجدد سطح روتورها نیازمند تراشیدن لایه فوقانی فلز آن است. اگر ضخامت زیادی از روتور قبلا لایه‌‌برداری شده باشد، لازم است برای برطرف کردن لرزش ترمز، روتورها تعویض گردند.

در مقایسه با ترمزهای دیسکی مجهز به روتور در جلو و عقب، برخی خودروها هنوز از ترمزهای کاسه‌‌ای در چرخ‌‌های عقبی استفاده می‌‌کنند که در آنها کفشک‌‌های ترمز به بیرون و به روی دیواره‌‌ی کاسه فشار وارد می‌‌کنند تا سرعت چرخ را کاهش دهند. این کاسه‌‌های ترمز نیز می‌‌توانند به طور نابرابر ساییده شده و لرزش ایجاد کنند. این ارتعاشات و لرزش‌‌ها را می‌‌توان با ماشین‌‌کاری سطح ترمز برطرف کرد.

منبع: چطورپدیا

فواصل توصیه شده برای تعویض روغن ترمز به طور عمده به شرکت سازنده مربوط است که ممکن است هر دوسال یکبار باشد یا اصلا نیازی به تعویض نداشته باشد.

روغن ترمز در فضایی محبوس قرار دارد و می‌‌تواند برای سال‌‌ها آنجا سالم باشد اما رطوبت هوای اطراف آن که از طریق شلنگ‌‌ها و بخش‌‌های دیگر سیستم ترمز به آنجا سرایت می‌‌کند، می‌‌تواند بر روی آن تاثیر بگذارد. اگر روغن ترمز شما کثیف و آلوده شود می‌‌تواند عملکرد سیستم ترمز شما را تحت تاثیر قرار دهد، احساسی که از فشردن پدال ترمز دارید می‌‌تواند تغییر کند و همچنین حرارتی ناشی از توقف‌‌های مکرر ایجاد شود. آب موجود در لوله‌‌های ترمز، نقطه جوش روغن ترمز را کاهش می‌‌دهد، بنابراین با افزایش حرارت در سیستم ترمز، قابلیت توقف در ترمزهای شدید می‌‌تواند کاهش یابد. علاوه بر این، با گذر زمان، این رطوبت می‌‌تواند موجب خوردگی داخلی لوله‌‌های ترمز، کالیپرها و سیلندر اصلی و اجزای دیگر شود.

تخلیه و تعویض روغن ترمز در بیشتر وسایل نقلیه ممکن است هزینه قابل توجهی نداشته باشد؛ اما تعویض لوله‌‌های ترمز زنگ زده، کالیپرهای ترمز و بخش‌‌های دیگر ترمز چندین برابر خرج برای شما می‌‌تراشد؛ بنابراین تعمیر و نگهداری منظم آنها ارزشمند است. بر اساس یک قاعده کلی و عملی، عاقلانه است که روغن ترمز خود را هر چند سال برای سنجش و آزمایش میزان رطوبت آن مورد بازرسی قرار دهید. توجه کنید که اگر در منطقه‌‌ای با رطوبت بالا زندگی می‌‌کنید، این فاصله زمانی نباید بیش از پنج سال شود. همچنین رانندگانی که در مناطقی با آب و هوای زمستانی زندگی می‌‌کنند، باید سیستم ترمز خود را به طور مکرر بازرسی کنند زیرا که نمک و سایر آلاینده‌‌ها می‌‌توانند به روغن ترمز نفوذ نمایند.

با نگاه کردن به اینکه روغن ترمز در مخزن آن هنوز تازه است یا خیر، ممکن است بتوانید زمان تعویض آن را تشخیص دهید. این مخزن معمولا بالای سیلندر اصلی و در زیر کاپوت خودرو شما قرار دارد. روغن ترمز اغلب به رنگ قهوه‌‌ای روشن است و در برخی خودروها زمانی که تازه است رنگ واضح و روشنی دارد، اما با گذر زمان به دلیل آلودگی ناشی از آب و رطوبت، رنگ آن تیره می‌‌شود. راه بهتر این است که توسط یک حرفه‌‌ای رطوبت آن بررسی شود و به توصیه او عمل کنید. اغلب اوقات این کار در مکانی که تعویض روغن انجام می‌‌دهند صورت می‌‌پذیرد. از آنجایی که تکنسین در زیر کاپوت شما قرار می‌‌گیرد، برای او راحت است که از تمام روغن‌‌های خودرو شما نمونه‌‌گیری کند و آنها را مورد آزمایش قرار دهد.

همانند اهمیت روغن موتور، روغن ترمز نیر برای توقف خودرو حیاتی است اما آنطور که باید مورد توجه قرار نمی‌‌گیرد.

منبع: چطورپدیا